در ستایش ترس

هشتمین اپیزود از فصل اول

در ستایش ترس.

ترس نه تنها ابتدایی است بلکه غیر اجتماعی هم هست. وقتی ترحم و دلسوزی می کنیم، در واقع به امری خارج از خودمان توجه می کنیم: ما به آنچه بر سر دیگران آمده و آنچه علت آن بوده فکر می کنیم. ما نمی توانیم حس دلسوزی و ترحم را به دیک جانور نسبت بدهیم مگر آنکه او را عضوی از یک شبکه اجتماعی غنی بدانیم. احتمالا سگ ها، میمون ها و فیل ها دلسوزانه دل نگرام سرنوشت سایر موجودات جهانشان هستند. دانشمندانی که روی این گونه ها کار کرده اند به این نتیجه رسیده اند که آن ها قالب های پیچیده ای در آگاهی اجتماعی دارند که، بالتبع، احساسات نیز در این موجودات چنین ویژگی ای دارد. اما، برای ترس، شما به جامعه و اجتماع نیاز ندارید بلکه فقط خودتان را لازم دارید و یک جهان تهدید کننده. در واقع، ترس عمیقا خودشیفته گون است. ترس همه هم و غم شما نسبت به دیگران را، ولو اینکه دغدغه ای عمیق و ریشه دار باشد، از سرتان بیرون می کند. ترس یک نوزاد تماما بر بدن خودش متمرکز است. حتی بعدتر که به این توانایی  برسیم که نگران حال دیگران باشیم، غالبا ترس این نگرانی را پس می زند و ما را به همان من گرایی کودکانه برمی گرداند…

اسپانسر این قسمت از رادیو سگ سیاه، برند ایرانی – انگلیسی دووکارد است.

پیشنهاد می کنیم برای مشاهده محصولات دووکارد، به پیچ اینستاگرام ‌شان سربزنید.

https://www.instagram.com/dukard.uk

Tagged as: رادیو سگ سیاه, ترس.